Verslag heren 1 tegen Hurley en afscheid Jesse en een aantal spelers


Publicatiedatum

04-05-2025


Nieuwscategorie

Tophockey

Heren 1 drukt Hurley met neus op feiten.
Zaterdagse zon – derby laat publiek gloeien.
Bijna al een nieuwe gewoonte, op zaterdag naar Heren 1 gaan kijken. Uw toch wel doorgewinterde Razende Reporter was ditmaal WEL op de hoogte van de afsluiting van de hardzakkende A-9. Vroeg het cabrio dak neergelaten (tel maar tot 14) en Abcoude achter zich gelaten. Zelfs op de parkeerplaats een oase van rust, de Beetle kwispelde bij het oprijden. Uw RR zette zijn bolide gedurfd naast die van Oranjesterspeler Jorrit Croon. Net als uw RR heeft Jorrit ook flitsend zijn eigen naam op de auto laten plakken. Beide auto’s voelden zich derhalve senang.

Aankomende op de nog steeds leukste club van Nederland sloop de gedachte van wrong place wrong time door het hoofd. Je kon een speld, zelfs een stick horen vallen, zo stil. Gelukkig bleek dit de stilte voor de bekende storm. Alras begonnen de frisse sproeiers hun eerste ronde van, naar bleek, liefst drie volop te spuiten. Uw RR werd er bijzonder vrolijk van.

Vandaag, zaterdag 3 mei 2025, stond de voorlaatste wedstrijd van H1 op het programma. Tegenstander en buurman Hurley zat al in de kleedkamer te zweten, tenslotte was hun plaats op de ranglijst verre van aangenaam. Sterker, voorlaatste met 8 punten betekent Play-outs spelen.

Klokslag 16.30 uur (uw RR ontgaat dit soort geluiden structureel) werd het eerste fluitsignaal door de mannen in het geel gegeven. H1 begon fel en snel. Het arme Hurley wist niet waar ze het zoeken moesten. Het leek wel prijsschieten. Maar de kermis staat toch echt ergens anders. De uitdrukking "vrouwen en kinderen eerst” was hier zonder meer op zijn plaats. Pompen of verzuipen schoot tevens in de altijd creatieve gedachten van uw RR.

Feit was dat vrij vlot goaltjesdief Miles (hij staat gesignaleerd) middels een slimme tip-in de 1-0 liet aantekenen.  Buiten wat wederzijdse strafcorners kon het eerste kwart niet echt de schoonheidsprijs wegslepen. Na 15 minuten was die terechte 1-0 dan ook wat het goed werkende scorebord wist te melden.

Kwart 2, wilde na het zien van kwart 1, zich doen gelden. Uw RR noemt dat gezonde concurrentie. Opnieuw startte H1 een ware belegering op het doel van de Hurleyanen. Ze speelden zeer gedisciplineerd, de systemen waren goed waarneembaar. Tenslotte heeft uw RR zelf ook op een redelijk niveau mogen spelen, en heeft daarbij ook 50 jaar de fluiten gehanteerd. Een joy forever. Het was Joep Troost (ook een Oranjeklant) die middels een slimme strafcorner de 2-0 liet aantekenen. Joep deed dit in de 25 ste  minuut, einde tweede kwart derhalve 2-0.

Opnieuw leek het prijsschieten door H1 want de excellerende keeper van Hurley behoedde zijn team voor een schier (mooi woord) onmogelijke achterstand. Laat uw RR nog wat uit de creatieve mouw schudden…het regende kansen, strafcorners, intercepties. Ook topscoorder Miles Bukkens kon het niet laten, in de 28 ste  minuut zette hij H1 op een vette 3-0. Na het eindigen van dit tweede kwart, eenieder kon zien dat de wedstrijd in de bekende tas was, was er eindelijk…de rust. Uw RR kon bijkomen, daarbij perfect geholpen door een aantrekkelijke secondant die vlak voor het begin van de wedstrijd naast hem was komen zitten.

Na het jolige sproeien door de nooit aflatende spuitkrachten, stonden er nog 2 kwarten op het menu. Inmiddels werd achter uw RR alles klaargezet voor een heerlijke BBQ, de wind verried veel lekkers.

Eerlijk gezegd werd het derde kwart geen geweldige aandachtstrekker. Dit kwam ook duidelijk tot uiting door het onder elkaar heerlijk kakelende publiek. Tenslotte was het ook een vrije zaterdag om ieders sociale contacten op te halen. Vermeldenswaard was wel dat Hurley op 3-1 kwam. Eer gered.

Als laatste werd het vierde kwart begonnen, en het moet gezegd, Hurley vocht voor wat het waard was, maar de koersen waren al te ver gezakt. In dit gebeuren had Trump geen aandeel. De wedstrijd ging uit als een (nacht) kaars, en dat op klaarlichte dag. De 4-1 kwam op het bord door een harde bal van Miles die getipt werd door vertrekkende Speedy Gonzalez Danilo. Vlak voor het einde van de wedstrijd kregen alle afscheidnemende spelers nog een terechte publiekswissel. Sebastien Dockier, Danilo Trieling, Chiel van Oostendorp en Niek Merkus namen om diverse redenen afscheid, een groot applaus viel hen volkomen terecht ten deel. Tevens werd na afloop Jesse Mahieu bedankt, hij vertrekt na dik acht jaar naar de buurvrouwen.

Hoewel H1 dit seizoen geen playoffs kan gaan spelen zien we al weken een team dat de competitie met trots een goed hockey wil afsluiten. Volgende week de laatste wedstrijd alweer. Deze is uit en op Bloemendaal aanvang 14.45 uur, zon is besteld.

Een mooie week toegewenst,

Uw aardige bij gebruinde RR,
Bonno Mijnlieff