Zaterdag 29 maart
Heren 1 geeft KZ het nakijken.
Joep heeft geen Troost voor arme Steenbokken.

Langzamerhand is het wel gewend, zaterdag naar de club, niet voor de jeugd, maar voor de big girls and boys. Pak je de zondag lekker voor andere dingen of helemaal niets.

Tippelde uw gehaaide RR er toch weer in, wonende in Abcoude normaliter de A-9, sodemieters een omleiding. Dus de A-10, heerlijke file, ach waar maak je je druk om op een doordeweekse zaterdag? Tijd genoeg, zelfs om op tijd te zijn voor Dames 1, onze dames gaan als een speer richting de play-offs. Zoekende naar een parkeerplaats, tja de jeugd speelt ook op zaterdag, kwam ons aller coach Jesse langs rijden. Inmiddels niet meer in de vertrouwde Volvo maar heeft hij gewisseld van merk. Twee rondjes rijden bracht een plaats op de parkeerplaats van onze buren, no worries. Vlot door het hek en de eerste cappuccino besteld. Uw RR had er zin an, en hoe!!

Een dubbelklapper vandaag, D1 tegen HDM, H1 tegen HCKZ, Den Haag was verlaten. Pinoké niet. Voor de suiker de bodem van zijn cuppie had bereikt stond de 1-0 al op het glimmende scorebord. Niet veel later ook de 2-0, dan smaakt zo’n koffietje meer dan lekker, de dames zaten op rozen binnen no-time, hoewel het ze ogenschijnlijk niet kon deren. Sterker, HDM had weinig in te brengen. Met twee (of drie) vingers in de neus stond na het laatste fluitsignaal een strakke 4-1 op het bord. En de dames op de derde plek, wetende dat de dames van Amsterdam nog gaan spelen tegen Rotterdam, met de verwachting van winst, staan onze dames daarna keurig op plek 4.

Om zich heen de geuren ruikende van poffertjes ging uw RR zo diep op in zijn werk dat toen hij eindelijk een portie wilde bemachtigen….de poffertjes vertrokken waren. Een broodje hete kip bleek een uitermate goede vervanger, en prima opmaat voor de wedstrijd van H1. Eet smakelijk. Tijdens het bestellen trof uw RR Miles met gips rond zijn linker onderarm/pols. Miles, altijd getooid met een glimlach van oor tot oor, meldde dat afgelopen donderdag zijn duim doorgeslagen was. Zwaar balen voor onze topscoorder, volgens hem gaat het niet lang duren voor hij terugkeert. Sterkte.

Opnieuw plaatsnemend naast de dug-out van H1 realiseerde uw RR zich weer eens wat een bevoorrechte positie hij heeft binnen de leukste club van Nederland. Sinds 1979 loopt hij rond in het Amsterdamse Bos, op zijn harde schijf staat zoveel heerlijke informatie omtrent de club.

Na het slim ontwijken van de altijd onverwachte sproeiers, nam hij plaats op het verhoogde bankje. Spontaan kennis makende met 2 leuke dames, die beide gelinkt waren aan 2 mannen van ons H1. Hun namen? Myrthe, groot fan en vriendin van Danilo, Quinty sinds korte tijd dating met Boris. Het moge iedereen bekend zijn dat achter elke (grote) man, een bijzondere vrouw staat. Voilà.

H1, inmiddels een voerbak van Internationals gaf in de warming-up al duidelijk aan. Bekend met het altijd zwaar fysieke spel wat de gasten spelen, ging dit H1 hen bestrijden met gelijke wapens. H1 herbergt 5 Oranje spelers (Daan, Boris, Hidde, Miles, Joep) en 5 Jong Oranje spelers (Pepijn, Iwan, Danilo, Ralph, Tim).

Het beginsignaal had nog niet geklonken of de eerste vliegende spelers kon uw RR al signaleren. De messen, zowel Haags als Amstelveens waren messscherp (of is dat dubbelop). Helaas, hoewel verwacht, dienen zich snel enige blessures aan, Joppe wordt hard geraakt op de arm, Daan krijgt een bal (of beuk) op zijn linkerslaap, maar blijft gelukkig klaarwakker.

Chris ons aller fysio maakt overuren, maar geeft zoals altijd geen krimp. Mede door het moordende hoge tempo dat beide teams in het eerste kwart spelen, zijn alle wissels hard nodig. Uw RR hoort regelmatig het gehijg uit de dug-out komen. Tevens ziet hij hoe alle mannen via een ingenieus systeem volledig gemonitord worden, een slimme dame met laptop toont hem de geheimen hiervan. Zij staat onopvallend langs de lijn, maar doet haar belangrijke werk perfect. It’s teamwork.

Beide keepers excelleren weer eens, in het tegenwoordige hockey moeten zij wel een gigantisch hart hebben om al die ballen, én überhaupt te zien, én nog op tijd te reageren. Uw RR, en het voltallige publiek komt dan ook volledig aan hun trekken. Dit is waarvoor je naar de club toe komt. Uw RR schrijft vervolgens de 15 ^e minuut, Joep Troost laat zich voor het eerst goed zien, bij afwezigheid van compaan Miles, neemt hij de strafcorner honneurs waar, en hoe! Het is duidelijk, Joep is weer helemaal terug na zijn vervelende hersenschudding, de 1-0 een feit.

Kwart 2 brengt Daan op zijn knieën, men schrikt, ook uw RR, onze langste man zal toch niet….. Fysio Chris is al ter plaatste, wel grappig terwijl de scheids nog staat te gebaren, is hij al lang aan het belangrijk opknapwerk bij Daan. Daan gaat er even uit, maar keert gelukkig vrij snel weer terug. Tjakkaboem schiet KZ het tweede kwart uit de startblokken en weet middels een verdiende strafcorner de 1-1 te scoren. Op dat moment een terechte goal. De teams zijn in evenwicht. Opnieuw echter wordt duidelijk dat dit KZ er constant zwaar in kleunt, hetgeen door beide scheidsen niet wordt aangepakt. Als gevolg hiervan wordt het spel alsmaar fysieker, de overtredingen idem. Ruststand derhalve 1-1, Jesse zal in de kleedkamer tevreden zijn. Maar we gaan eroverheen.

Kort na het begin van het derde kwart stijgt het aantal vallende spelers snel, en daarmee ook de mogelijke blessures; opnieuw is Daan het slachtoffer, ditmaal moet zijn scheenbeen het ontgelden. H1 incasseert alles knap en zet KZ op hun plaats, de bezoekers moeten (en gaan) ver terug. Toch is het KZ dat via Lucas Toscani de 1-2 op het scorebord krijgt, hij doet dit middels een strafbal. Nog geen minuut later scoort Joep via een strafcorner de 2-2, hij komt op stoom. Het uitblijven van kaarten geeft de wedstrijd duidelijk een rommelig beeld, desondanks volharden beide scheidsen hierin (of zijn ze de kaarten vergeten mee te nemen). Het komt het niveau van de strijd absoluut niet ten goede, uw RR blijft kritisch, zowel op spelers als op scheidsen.

H1 vindt het langzamerhand genoeg, tijd voor de kill voelt uw RR goed aan. Voorop in deze battle gaat Jacob Draper, hij is overal op het veld te vinden, maar zelfs tijdens een korte wissel aan de kant schreeuwt hij zijn Engelse longen uit het goed getrainde lijf. Joep heeft nu zijn topvorm te pakken en dartelt heerlijk lichtvoetig over het veld, wederom is hij het die met een prachtige actie de 3-2 laat aantekenen. Dit KZ is klaar voor de slacht. Dat voelt ook het publiek goed aan, men gaat volmondig achter H1 staan. Het derde kwart eindigt met die 3-2 voor H1. Kwart 4 moet de genadeklap zijn voor de gasten.

H1 laat er inmiddels geen twijfel meer over bestaan wie deze wedstrijd zal gaan winnen. Uit een strafcorner scoort Joep opnieuw, zijn glinsterende ogen verraden zijn trots en plezier. 4-2. De gasten weten, het is gedaan, dit H1 heeft knap laten zien wie er de baas is in het Amsterdamse Bos vandaag. Het eindakkoord wordt geleverd door wederom Joep, hij maakt het af met een prachtige backhand. De 5-2 een feit en tevens de eindstand.

Hoewel dit H1 dit jaar geen play-offs zal gaan spelen, hebben we vandaag een team zien spelen dat dit seizoen een prima einde zal gaan geven. Maximaal resultaat uit de laatste wedstrijden halen. Kijken waar we uitkomen. We kijken alvast naar volgend seizoen, en wie weet het niet, een prima generale repetitie voorspelt…. Uw RR sluit de dag af met een lekkere mixed grill bij Rooz op de Amstelveense weg. Warm geworden terug naar huis, en wat blijkt de A-9 richting Utrecht is van Amstelveen centrum gewoon open. Home sweet home in no time.

Onze volgende afspraak staat in de agenda:
Alle supporters worden zaterdag 5 april in Den Haag verwacht, H1 speelt dan tegen HDM. De wedstrijd begint wederom om 18.30 uur.
Adres HDM: Theo Mann-Bouwmeesterlaan 205, 2597 GV Den Haag. Let op: betaald parkeren.

Maak er nog een mooie week van,

Hartelijke groet,

Uw altijd trotse RR,
Bonno Mijnlieff