Verslag heren 1 tegen Oranje-Rood

Zondag 22 september 2024
Heren 1 toont hun ware aard en karakter: Tophockey in zijn mooiste vorm!!

Ongetwijfeld hadden velen bij aankomst op de parkeerplaats gerekend op een makkelijke plek. De zonnige feiten echter waren compleet anders, de drukte deed denken aan EHL-taferelen. Uw RR, al enigszins op leeftijd werd er emotioneel van. Een topclub als Pinoké heeft inmiddels een naam hoog te houden, inmiddels met veel Jong Oranje spelers en buitenlandse Internationals. Voor kenners stalde uw altijd bescheiden RR derhalve zijn glimmende Beetle op de Emmakade. Het zou de laatste mooie warme zomerdag gaan worden, dus de club was al vroeg vol gegons. H2, min of meer ook danig gerenoveerd, dartelde op veld 7 soepel over Hurley 2 heen.

Een prettige opmaat naar de wedstrijd van H1, tegenstander Oranje Rood, was veilig en op tijd over de A-2 naar Amstelveen gekomen. In dit geval misschien juist wel gunstig dat er wat later dan normaal werd afgetrapt, geen 14.45 uur maar 16.00 uur werd er begonnen.

Scheids Michiel Otten merkte vooraf gevat op, jullie zijn nog nooit zo op tijd geweest. Ditmaal moesten de teams dus wachten op het nog niet gereed zijnde Viaplay.

H1 wist wat het te doen stond, 2 verliespotten zijn nooit prettig aan het begin van een seizoen. Gelukkig was oermens Jacob Draper terug van zijn blessure en was van meet af aan de aanjager. Werkelijk hij was overal te vinden, en dat terwijl hij niet gezocht werd, een knappe prestatie. H1 ging er dan ook vol voor, maar OR was niet gekomen om zich te laten knippen en scheren.

Het eerste kwart gaf dan ook een ietwat sterker OR te zien, vrij vlot werd een aanvaller van hen op de stick gehakt en kregen de gasten een strafbal. Hidde deed zijn haar goed en ranselde de bal, genomen door Jelle Galema, simpel weg; zo’n keeper wil je hebben, Jeroen Delmee is op de hoogte. Met name op links krijgt OR te vaak te veel ruimte, H1 is nog niet volledig bij de les. De verdediging van onze Boys echter staat wederom dit seizoen als een bunker, ook zonder Hulk Alexander Hendrickx. Duits international Luca Wolff dirigeert eenieder daar perfect, een klasbak. Langzamerhand krijgt H1 nu meer vat op de gladde Eindhovense mannen, te zien in het spel, er is meer overtuiging, meer bezieling, meer power. Toch even schrikken als Florent onverwacht groen krijgt.

Het 1e kwart eindigt dus in 0-0. Meteen bij aanvang van het 2e kwart vindt OR telkens weer de ruimte om snel op te stomen richting Hidde. Uw RR voelt wat frustratie opkomen en probeert de Boys aan de andere kant van het hek op te peppen. Woorden schieten vooralsnog tekort. Opnieuw demarreert de Eindhovense ploeg vliegensvlug over rechts, verdient een strafcorner die middels een slimme variant door aangever Joep de Mol wordt verzilverd. 0-1 is een keihard feit. Lang kunnen de gasten niet van deze voorsprong genieten, want een heerlijke vlijmscherpe aanval van onze mannen, resulteert in een vlammend schot op de Duitse keeper van OR, dat hij knap weet te pareren, maar op de rebound van Danilo Trieling, moet hij het antwoord schuldig blijven. Uw RR en het scorebord kibbelen vervolgens wie er het eerst de 1-1 weet te noteren. Het antwoord laat zich raden, uw RR glimt en voelt het ouderwetse Pinoké gevoel binnenstromen.

De traditionele sproeibeurt kondigt het begin van het derde kwart aan en beide teams ogen fris. Meteen na het begin ontstaat er even wat verwarring tussen beide, uitstekend leidende, scheidsen. OR dringt nu feller aan en wil z.s.m. de 1-2 gaan scoren, strafcorners worden verdiend maar uitstekend en knap eruit gelopen, Joep doet zijn (bescheiden) duit in het zakje, en Hidde staat zoals inmiddels bekend is, zijn grote mannetje. Het mooie van Hoofdklasse hockey is, dat er regelmatig weer iemand opstaat, een naam nog niet bekend bij het grote publiek. Vandaag was dat OR speler Boaz Houben. Hij weet op magistrale wijze een hoge bal aan te nemen en die met Federer-achtige bewegingen achter Hidde te laten spetteren. Hoe mooi ook, minder prettig voor ons H1 dat opnieuw tegen een achterstand aankeek. 1-2.

De hele wedstrijd kenmerkt zich ook door twee niet aflatende ploegen die er werkelijk alles aan doen om zich de winst toe te eigenen. H1 geeft serieus gas op weg naar die belangrijke gelijkmaker. Het is voor het publiek goed te zien dat het geen eenvoudige taak is om op dit niveau en met deze druk aan verwachtingen, daadwerkelijk te presteren, en een goed resultaat te behalen. Het harde werken van H1 mondt uit in een strafcorner die onreglementair voor het doel wordt weggehaald, een heerlijke strafbal is het gevolg. Alléén nog even die bal erin leggen…Miles staat pal. Met stalen zenuwen weet hij knap de strafbal te verzilveren en brengt de stand op 2-2.

Het vierde kwart laat zien dat de mannen zich bijna leeg geknokt hebben, het tandvlees is praktisch bijna iedereen goed te zien, maar alleen de allerlaatste snik telt. De laatste stuiptrekking is van H1 dat nog bijna de winst weet te pakken, maar de grote kans wordt afgefloten wegens (vermeend) hoog/gevaarlijk spel. Het zou net iets te veel zijn geweest denkt uw RR.

Conclusie: H1 en OR hebben waanzinnige reclame gemaakt voor het tophockey in Nederland.

Uw RR reist met een prima en zeer positief gevoel terug naar zijn huis, de avond mag vallen. Lang hoeven we niet te wachten, want donderdagavond 26 september speelt H1 de Gold Cup wedstrijd uit op AMVJ, te vinden op Aanloop 2 in Amstelveen, (gelegen naast VVV) Aanvang is: 20.30 uur .

Uw RR wenst iedereen een goed begin van de week, donderdag zien we elkaar weer.

De Razende Reporter,
Bonno Mijnlieff