Verslag WK zaalhockey door Kiki Gunneman en Kiki Collot D’Escury
2 maart 2023 |Lieve Pinoké-volgers,
Het lijkt alweer eeuwen geleden, want we zijn al weer een
tijdje op weg op het hele grote veld. Het is jullie echter waarschijnlijk niet
ontgaan, maar begin februari mochten we met een grote delegatie Pinoké-ers
deelnemen aan het WK. Hierbij een kort – of wellicht wat langer – verslag.
Allereerst een kleine introductie van de deelnemers aan
dit fantastische toernooi. Bij de vrouwen mochten Elin van Erk, Kiki Gunneman
en Lieke van Wijk meedoen als spelers, Kiki Collot D’Escury als manager en
Johannes Veen als fysio. Bij de mannen waren Hidde Brink en Niek Merkus mee.
Alle spelers bij elkaar opgeteld, waren we uiteindelijk – samen met HDM –
trotse hofleverancier aan Oranje. Behalve dat het uiteraard het ultieme
toernooi is om te spelen, was het ook het eerste WK wat buiten Europa
plaatsvond. Dus in plaats van een toernooi in -15 in Praag, mochten we 13 dagen
doorbrengen in de hoofdstad van Zuid-Afrika: Pretoria.
Op 1 februari, 4 dagen na een bloedstollende play-off dag
waar Dames 1 landskampioen werd, en Heren 1 na een bloedstollende wedstrijd net
aan het kortste eind trok, begon het avontuur. Om 7.30 uur mochten we ons melden op
Schiphol, om vervolgens met z’n alle naar Johannesburg te vliegen. Een vlucht
van 10.00 uur, waar met wisselend succes geslapen werd, waar films gekeken werden
en de eerste spelletjes uit de tas kwamen. Uiteindelijk werden we laat op de
avond met bussen en politieauto’s richting het hotel vervoerd.
De dag erna gingen we met de vrouwen – de rest van het
verhaal vertel ik het deel van de vrouwen, en het gezamenlijke deel – op
safari. Je bent immers maar een keer in Zuid-Afrika. We kregen hier een tour
van een lokale guide, die ons langs alle dieren leidde. Zo zagen we springboks,
antilopen, leeuwen, cheeta’s, wilde honden en buffels. Al met al, een
fantastische manier om aan dit land te wennen.
De twee dagen erna mochten we allemaal nog een uurtje
trainen in de WK-hal, om een beetje te wennen aan de hal, en een paar minuutjes
een oefenwedstrijd te spelen. De tussentijd tussen de trainingen en wedstrijden
werden vooral gevuld met spelletjes (met opdrachten), video kijken, loslopen
door de buurt, zwemmen in het zwembad, elkaar beter leren kennen en uitrusten.
Vervolgens begon de poulefase, waar de dames alle 5 wedstrijden wisten de
winnen, en de mannen alleen tegen Oostenrijk punten lieten liggen. Al met al,
een succesvolle start van het WK.
Zo rustig als de start van het toernooi was, zo snel ging
het vanaf de kwartfinale. Waar er aan het begin van het toernooi maar een
wedstrijd per dag was, zat er tussen de start van de kwartfinale en het eind
van de finale maar 24 uur. Maar ook dat is het WK. Zowel de mannen als de
vrouwen wonnen, en ook de vroege wedstrijden de volgende dag werden door beide
teams gewonnen. Een dubbele Oranje finale, met een dubbele Oostenrijkse
tegenstander.
Tussen en na de wedstrijden was het absolute hoogtepunt
dat er een groot aantal supporters meegereisd was. Van ouders tot broertjes tot
zusjes en partners. We hebben genoten van de aanmoedigingen, van de Oranje
outfits, van de dance-battle in de rust van de wedstrijd, van de nieuwgevormde
vriendschappen en van de knuffels na de wedstrijd.
Enfin, de finale, eerst de mannen. Dat beloofde een
gigantisch spektakel te worden. Het publiek stond op de banken, de finale
eindigde in 4-4. Uiteindelijk won Oostenrijk helaas na het nemen van shoot-outs.
Een prachtige zilveren medaille voor Hidde en Niek. Vervolgens volgden de
vrouwen. Na een spannend begin volgden twee redelijk snelle goals, waarna een
heerlijke wedstrijd volgde, met mooie goals, en nul tegengoals. Een prachtige
gouden medaille om bij die van het NK te voegen. Wat een winter.
Foto: Kiki, Niek, Hidde, Elin en Lieke
Met alle spelers, coaches en fans konden we deze twee
medailles vieren. Werden we de volgende dag nog getrakteerd op een paar
zonnestralen, mooie woorden van de coaches, een lange dag om in te pakken en
wederom een lange vlucht naar huis. Daar werden we opgewacht door vrienden,
familie, een paar belangrijke mensen van de KNHB en een fijne trip naar HUIS.
Wat een vette ervaring, een prachtig land, waanzinnige organisatie, een
supermooie beloning en wat een prachtig land. Ondanks dat, toch ook wel weer
lekker om thuis te zijn.
Als jullie nog vragen hebben, of vraag naar meer foto’s,
of gewoon lekker even wil kletsen, spreek ons dan vooral aan. We spelen
zaterdag 4 maart om 16.30 uur onze eerste wedstrijd buiten, in de kou tegen Hurley. De wedstrijd wordt gespeeld bij Hurley. We zien
jullie heel graag daar. Mét gouden, én zilveren medailles in de gelederen.
Liefs, Kiki Gunneman en Kiki Collot D’Escury
Vlnr Lieke, Elin, Kiki G. en Kiki C.
Foto boven: vlnr Lieke, Kiki G. en Elin