Interview met Jesse Mahieu, coach van Heren 1
17 maart 2017 | Jesse Mahieu staat met Pinoké H1 vol in de belangstelling zo sprak NH-Nieuws al over het Jesse Mahieu effect en hoorden we hem afgelopen week in dit leuke interview met Allsportsradio. (https://soundcloud.com/allsportsradio/het-wonder-van-pinoke)Wij spraken ook met Jesse over de afgelopen periode en kijken vooruit naar de wedstrijd van zondag:
Jesse, het gaat nu erg goed met Heren 1. Knappe overwinning afgelopen zondag op HGC, gelijkspel tegen Bloemendaal en nog een overwinning op Oranje Rood. Nu staat Amere voor de deur, ook weer een uitdaging.
Gaat Pinoké ook hier weer punten pakken?
Met Pinoké zijn we niet zozeer met de punten, als wel met het verbeteren van ons spel bezig. Als team hebben we een aantal thema's vooropgesteld in de winterstop en ik wil graag dat we die thema's elke week beter gaan uitvoeren. Dat zal voor deze wedstrijd tegen Almere niet anders zijn. Van tevoren had ik niet verwacht dat we in de eerste drie wedstrijden van de tweede helft van de competitie al 7 punten zouden halen. Dat dit wel gelukt is, is mooi, maar nog mooier is het dat we elke week verbetering zien in wat we willen doen op het veld. Ik hoop dat we tegen Almere weer beter zijn dan de week ervoor, en het zou mooi zijn als dat weer punten oplevert.
Voordat je als coach aan de slag ging, heb je zelf op topniveau gehockeyd. Co Adriaanse zei ooit: 'Een goed paard is nog geen goede ruiter'. Moet een topcoach per se zelf een verleden hebben als topsporter?
Niks moet. Ik denk dat het een voordeel kan zijn om als coach zelf op een hoog niveau gespeeld te hebben, maar aan de andere kant zijn er genoeg voorbeelden van goede en succesvolle coaches die zelf niet per se 'hoog' hebben gehockeyd. Uiteindelijk gaat het erom dat je als coach het team kan bieden wat ze nodig hebben, en dat de spelers zich goed voelen bij de aanpak die je hebt als coach.
Wat zijn eigenlijk de kenmerken van een goede coach?
Er zijn veel verschillende kenmerken. Het is belangrijk dat je als coach spelers zich individueel kan laten ontwikkelen, maar dat die spelers altijd voor ogen houden dat alles draait om het team. Het ene team is wat meer zelfsturend dan het andere, daar zal je als coach op moeten inspelen.
Wat wil jij als coach bij Pinoké brengen/ veranderen?
Ik wil niet zozeer iets veranderen bij Pinoké. Pinoké is een club met een eigen identiteit en een eigen historie. Pinoké is overduidelijk een familieclub, die tophockey in de jeugd hoog in het vaandel draagt. De uitdaging is om de vele successen die in de jeugd worden geboekt te vertalen naar Heren 1. Het is een fantastisch clubbeleid om met zoveel mogelijk zelf opgeleide jeugd in de vaandelteams te spelen. De uitdaging zit hem de komende jaren in de combinatie van het opleiden van die eigen jeugd richting de senioren, maar ook om stappen te maken richting de top van het Nederlandse hockey met onze dames en heren 1. Het één mag niet ten koste gaan van het ander, maar onze jeugd is door de hoge verwachtingen en ambitie soms ongeduldig in de eigen ontwikkeling, en het team kan ook ongeduldig worden. Uiteindelijk wil iedereen deel uitmaken van een succesvol team.
Je bent een jazz liefhebber, met name Charlie Rouse, de saxofonist en bewonderaar van Floris Jan Bovenlander. Wat bewonder je in hen? En kan je elementen hiervan toepassen in jouw coaching?
Jazz is voor mij de ultieme muziekvorm. Ik heb zelf jaren geleden vrij fanatiek saxofoon gespeeld en wat ik daarvan heb geleerd is dat je binnen een kader van ritme en akkoorden of een arrangement ook totale vrijheid hebt om te improviseren op bepaalde momenten. In die zin is het enigszins te vergelijken met een hockeywedstrijd. Daar worden van tevoren ook afspraken gemaakt over bepaalde tactieken en wie wat doet, maar het is ook belangrijk om de wedstrijd te 'lezen' en dus te doen wat nodig is in momenten om die wedstrijd tot een goed einde te brengen. Floris Jan Bovelander, maar ook bijvoorbeeld Erik Jazet, waren voor mij spelers die altijd opstonden op het moment dat de wedstrijd daar om vroeg. Zij konden als geen ander een wedstrijd 'lezen', en dus improviseren binnen een kader van gemaakte tactische afspraken. Als je dat bewustzijn als speler bereikt ben je van grote waarde voor een team. Tot zover de vergelijking tussen jazz en hockey. In de kern gaat het er natuurlijk om of je plezier beleeft aan de rol die je hebt.
Heb je zelf en als club doelstellingen die je de komende jaren wilt bereiken of naartoe wilt werken.
Ik heb zeker doelstellingen. Het bereiken daarvan zou ultiem zijn, maar het gaat meer om de dagelijkse ontwikkeling van de spelers die het team vormen. Waar die ontwikkeling eindigt weet ik nog niet, maar er is bijna oneindig veel potentie in deze spelersgroep.
Het vertalen van een doelstelling in het veld. Hoe doe je dat als coach?
Spelers mede verantwoordelijk maken voor wat we als team willen bereiken, maar vooral van hoe we dat gaan doen. Ik betrek ze graag in de beslissingen die we moeten nemen om vooruit te gaan.
Met dit jonge team, speelt stabiliteit (weinig mutaties) in de selectie ook een grote rol in het kunnen behalen van verschillende doelstellingen?
Als de kern van het team sterk is zullen mutaties minder invloed hebben op de prestaties. Je ontkomt er niet aan dat er spelers zullen vertrekken om wat voor reden dan ook, en er nieuwe spelers ingepast moeten worden. Het is belangrijk dat er een sterke teamcultuur is die gedragen wordt door de spelers, zodat iedereen deel wil uitmaken van het proces dat we met z'n allen uitstippelen.
Wat zou je nog willen veranderen (zaken rond team, faciliteiten, organisatie, etc.) om de gewenste stappen nog net iets beter te doen?
Ik ben op dit moment heel erg tevreden met hoe alles staat. Toen duidelijk werd dat Hans Streeder naar India zou vertrekken, voelde ik enorm veel vertrouwen vanuit de club om het van hem over te nemen. Hans heeft bergen werk verzet om alles rondom Heren 1 te professionaliseren. Dat heeft hij fantastisch gedaan, maar wij moesten als team ook verder. Na een korte zoektocht was Marieke Dijkstra bereid om met mij dit avontuur aan te gaan en ik werk met haar erg prettig, en op een gelijkwaardig niveau samen. Daarnaast hebben we twee zeer goede fysiotherapeuten in Jan Stappenbelt en Christoph Rosenmöller en is een absolute clubman als Marc Beerendonk de manager. Ik kan me op dit moment geen beter team om me heen wensen.
Het gaat zondag een hele gezellige dag worden op Pinoké. Dames en Heren 1 spelen allebei thuis, de huldiging van de zaalkampioenen en aansluitend gaan we genieten van alle mooie dingen die Spanje ons te bieden heeft: TD Pinoké Olé.
Kom dus allemaal zondag vanaf 12.45 uur we rekenen op jullie support!